yazı getirdik :)

Ben getirdim valla yazı bu sabah itibari ile.

Hava duyuyor musun, umrumda değilsin, takvim Haziran diyor, seni takmıyorum ben, aloo kime diyorum, düzel artık.

Kocamın şaşkın bakışları arasında çektim üstüme askılı penyemi, ooh free Friday, kot da giyebildiğimiz bir gün, spor ayakkabılar filan, tam bir yaz kadını oluverdim. üzerime olan, yeni aldığım tek kotum kirlide olduğundan, mecburen evlenirken aldığım kotu giydim, yok anam yok, içinde yüzüyorum. Emre'ye "aşkıııım biliyorum çok masraf oldum ama.." diye gider gitmez, "tamam anlaşıldı, bu dukan tekstil firmaları ile anlaşmalı, tek amacı Emrenin paralarını hacılamak, aylardır tüm paramızı süte, yoğurda, ete yatırdığımız yetmedi herife" diye söylendi.

Bu arada sanırım erkeklerin ortak noktası, Fuly'nin şu yazısında p...k diye kullandığı cümlenin çok benzerini her gün duyuyorum, "dukan denilen p..k ocağıma incir ağacı dikti" diye.

Ben Fuly kadar azimli değilim, güçlendirme denilen şeyi yapamıyorum malesef :( dün öğlen waffle yedim mesela, akşam da Hamide ve Fuly yemekten sonra dediler tatlı yicez biz. he iyi tabii, ben bu salatayı keyfimden yedim zaten :) paşa paşa tavul göğsünü de birkaç çatalda indirdim mideye. dukanla iletişime geçmem lazım, haftada bir ödül yemeği az, bari 5 yapaydık şunu ? neyse ama çok güzel bir akşamdı bloggerlarla, insanın okuduğu hayatları dinlemesi bambaşka bir zevkmiş;) daha ayrıntılı bir yazıyı Hamide'cim yazmış bugün zaten.

Bu arada yazın gelmesi ile şirkette yine adım atmaca, GCC günleri başladı. GCC tüm dünyanın katıldığı bir oyun aslında. günlük adım sayılarını giriyorsun, takımını motive ediyorsun ve dünyanın bir noktasından başlayıp (bu sene Londra idi) başka bir noktasına kadar sanal olarak yürüyorsun.

Bugün fark ettim ki, bu sene GCC'nin gönderdiği pedometreler adımları bendekinden daha çok sayıyor, kaptım bir tane hemen. Hemen bakıyorum şu saate kadar 1884 adım atmışım, çok az. günlük adım en az 10.000 olmalı diyor GCC. Geçen sene valla ev arama dönemime geldiydi bu yarışma, tüm takımı sırtlıyordum, günde 20.000 adım ile, o ev senin, bu ev benim, o mobilyacı senin, bu benim gezerken.

Ne yazık ki bu güzel cuma yazısını kesmek zorundayım, devlete mektup yazcam bisürü, çook işim var bugün çook.

Şimdiden güzel hafta sonları...